Genesis 24

CHAPTER 24

The Search for a Wife

1και Αβραάμ ην πρεσβύτερος προβεβηκώς ημερών και κύριος ηυλόγησε τον Αβραάμ κατά πάντα 2και είπεν Αβραάμ τω παιδί αυτού τω πρεσβυτέρω της οικίας αυτού τω άρχοντι πάντων των αυτού θες την χείρά σου υπό τον μηρόν μου 3και εξορκιώ σε κύριον τον θεόν του ουρανού και τον θεόν της γης ίνα μη λάβης γυναίκα τω υιώ μου Ισαάκ από των θυγατέρων των Χαναναίων μεθ΄ ων εγώ οίκω εν αυτοίς 4αλλ΄ η εις την γην μου ου εγενόμην πορεύση και εις την φυλήν μου και λήψη γυναίκα τω υιώ μου Ισαάκ εκείθεν 5είπε δε προς αυτόν ο παις μήποτε ου βούληται η γυνή πορευθήναι μετ΄ εμού οπίσω εις την γην ταύτην αποστρέψω τον υιόν σου εις την γην όθεν εξήλθες εκείθεν 6είπε δε προς αυτόν Αβραάμ πρόσεχε σεαυτώ μη αποστρέψης τον υιόν μου εκεί 7κύριος ο θεός του ουρανού και ο θεός της γης ος έλαβέ με εκ του οίκου του πατρός μου και εκ της γης ης εγεννήθην ος ελάλησέ μοι και ος ώμοσέ μοι λέγων σοι δώσω την γην ταύτην και τω σπέρματί σου αυτός αποστελεί τον άγγελον αυτού έμπροσθέν σου και λήψη γυναίκα τω υιώ μου εκείθεν 8εάν δε μη θέλη η γυνή πορευθήναι μετά σου εις την γην ταύτην καθαρός έση από του όρκου τούτου μόνον τον υιόν μου μη αποστρέψης εκεί 9και έθηκεν ο παις την χείρα αυτού υπό τον μηρόν Αβραάμ του κυρίου αυτού και ώμοσεν αυτώ περί του ρήματος τούτου 10και έλαβεν ο παις δέκα καμήλους από των καμήλων του κυρίου αυτού και από πάντων των αγαθών του κυρίου αυτού μεθ΄ εαυτού και αναστάς επορεύθη εις την Μεσοποταμίαν εις την πόλιν Ναχώρ 11και εκοίμισε τας καμήλους έξω της πόλεως παρά το φρέαρ του ύδατος το προς οψέ ηνίκα εκπορεύονται αι υδρευόμεναι 12και είπε κύριε ο θεός του κυρίου μου Αβραάμ ευόδωσον εναντίον εμού σήμερον και ποίησον έλεος μετά του κυρίου μου Αβραάμ 13ιδού εγώ έστηκα επί την πηγήν του ύδατος αι δε θυγατέρες των ανθρώπων οικούντων την πόλιν εκπορεύονται αντλήσαι ύδωρ 14και έσται η παρθένος η αν εγώ είπω επίκλινον την υδρίαν σου ίνα πίω και είπη μοι πίε συ και τας καμήλους σου ποτιώ έως αν παύσωνται πίνουσαι ταύτην ητοίμασας τω παιδί σου τω Ισαάκ και εν τούτω γνώσομαι ότι εποίησας έλεος μετά του κυρίου μου Αβραάμ 15και εγένετο προ του συντελέσαι αυτόν λαλούντα εν τη διανοία αυτού και ιδού Ρεβέκκα εξεπορεύετο η τεχθείσα Βαθουήλ υιώ Μελχάς της γυναικός Ναχώρ αδελφού δε Αβραάμ έχουσα την υδρίαν επί των ώμων αυτής 16η δε παρθένος ην καλή τη όψει σφόδρα παρθένος ην ανήρ ουκ έγνω αυτήν καταβάσα δε επί την πηγήν έπλησε την υδρίαν αυτής και ανέβη 17επέδραμε δε ο παις εις συνάντησιν αυτή και είπε πότισόν με μικρόν ύδωρ εκ της υδρίας σου 18η δε είπε πίε κύριε και έσπευσε και καθείλε την υδρίαν επί τον βραχίονα αυτής και επότισεν αυτόν έως επαύσατο πίνων 19και είπε και ταις καμηλοίς σου υδρεύσομαι έως αν πάσαι πίωσι 20και έσπευσε και εξεκένωσε την υδρίαν εις το ποτιστήριον και έδραμεν έτι επί το φρέαρ αντλήσαι ύδωρ και υδρεύσατο πάσαις ταις καμήλοις 21ο δε άνθρωπος κατεμάνθανεν αυτήν και παρεσιώπα του γνώναι ει ευόδωσε κύριος την οδόν αυτού η ου 22εγένετο δε ηνίκα επαύσαντο πάσαι αι κάμηλοι πίνουσαι έλαβεν ο άνθρωπος ενώτια χρυσά ανά δραχμήν ολκής και δύο ψελλία επί τας χείρας αυτής δέκα χρυσών ολκή αυτών 23και επηρώτησεν αυτήν και είπε θυγάτηρ τίνος ει ανάγγειλόν μοι ει έστι παρά τω πατρί σου τόπος ημίν του καταλύσαι 24η δε είπεν αυτώ θυγάτηρ Βαθουήλ ειμί του Μελχάς ον έτεκε τω Ναχώρ 25και είπεν αυτώ και άχυρα και χορτάσματα πολλά παρ΄ ημίν και τόπος του καταλύσαι 26και ευδοκήσας ο άνθρωπος προσεκύνησε τω κυρίω και είπεν 27ευλογητός κύριος ο θεός του κυρίου μου Αβραάμ ος ουκ εγκατέλιπε την δικαιοσύνη και την αλήθειαν από του κυρίου μου εμέ τε ευόδωσε κύριος εις οίκον του αδελφού του κυρίου μου 28και δραμούσα η παις ανήγγειλεν εις τον οίκον της μητρός αυτής κατά τα ρήματα ταύτα 29τη δε Ρεβέκκα αδελφός ην ω όνομα Λάβαν και έδραμε Λάβαν προς τον άνθρωπον έξω επί την πηγήν 30και εγένετο ηνίκα είδε τα ενώτια και τα ψέλλια επί τας χείρας της αδελφής αυτού και ότε ήκουσε τα ρήματα Ρεβέκκας της αδελφής αυτού λεγούσης ούτω λελάληκέ μοι ο άνθρωπος και ήλθε προς τον άνθρωπον εστηκότος αυτού επί των καμήλων επί της πηγής 31και είπεν αυτώ δεύρο είσελθε ευλογητός κυρίου ινατί έστηκας έξω εγώ δε ητοίμασα την οικίαν και τόπον ταις καμήλοις 32εισήλθε δε ο άνθρωπος εις την οικίαν και απέσαξε τας καμήλους και έδωκεν άχυρα και χορτάσματα ταις καμήλοις και ύδωρ τοις ποσίν αυτού και τοις ποσί των ανδρών των μετ΄ αυτού 33και παρέθηκεν αυτοίς άρτους φαγείν και είπεν ου μη φάγω έως του λαλήσαι με τα ρήματά μου και είπε λάλησον 34και είπε παις Αβραάμ εγώ ειμί 35κύριος δε ηυλόγησε τον κυρίον μου σφόδρα και υψώθη και έδωκεν αυτώ πρόβατα και μόσχους και αργύριον και χρυσίον και παίδας και παιδίσκας καμήλους και όνους 36και έτεκε Σάρρα η γυνή του κυρίου μου υιόν ένα τω κυρίω μου μετά το γηράσαι αυτόν και έδωκεν αυτώ όσα ην αυτώ 37και ώρικισέ με ο κύριός μου λέγων ου λήψη γυναίκα τω υιώ μου από των θυγατέρων των Χαναναίων εν οις εγώ παροικώ εν τη γη αυτών 38αλλ΄ εις τον οίκον του πατρός μου πορεύση και εις την φυλήν μου και λήψη γυναίκα τω υιώ μου 39είπα δε τω κυρίω μου μή ποτε ου πορευθή η γυνή μετ΄ εμού 40και είπέ μοι κύριος ο θεός ω ευηρέστησα εναντίον αυτού αυτός εξαποστελεί τον άγγελον αυτού μετά σου και ευοδώσει την οδόν σου και λήψη γυναίκα τω υιώ μου εκ της φυλής μου και εκ του οίκου του πατρός μου 41τότε αθώος έση από της αράς μου ηνίκα γαρ εάν έλθης εις την φυλήν μου και μη σοι δώσι και έση αθώος από του ορκισμού μου 42και ελθών σήμερον επί την πηγήν είπα κύριε ο θεός του κυρίου μου Αβραάμ ει συ ευοδοίς την οδόν μου εν η νυν εγώ πορεύομαι εν αυτή 43ιδού εφέστηκα επί της πηγής του ύδατος και αι θυγατέρες των ανθρώπων της πόλεως εκπορεύονται αντλήσαι ύδωρ και έσται η παρθένος η αν εγώ είπω πότισόν με εκ της υδρίας σου μικρόν ύδωρ 44και είπη μοι και συ πίε και ταις καμήλοις σου υδρεύσομαι αυτή η γυνή ην ητοίμασε κύριος τω εαυτού θεράποντι Ισαάκ και εν τούτω γνώσομαι ότι πεποίηκας έλεος τω κυρίω μου Αβραάμ 45και εγένετο προ του συντελέσαι με λαλούντα εν τη διανοία μου ευθύς Ρεβέκκα εξεπορεύετο έχουσα την υδρίαν επί των ώμων και κατέβη επί την πηγήν και υδρεύσατο είπα δε αυτή πότισόν με 46και σπεύσασα καθείλε την υδρίαν επί τον βραχίονα αυτής αφ΄ εαυτής και είπε πίε συ και τας καμήλους σου ποτιώ και έπιον και τας καμήλους επότισε 47και ηρώτησα αυτήν και είπα θυγάτηρ τίνος ει η δε έφη θυγάτηρ Βαθουήλ ειμί υιόυ Ναχωρ ον έτεκεν αυτώ Μελχα και περιέθηκα αυτή τα ενώτια και τα ψελλία περί τας χείρας αυτής 48και ευδοκήσας προσεκύνησα τω κυρίω και ευλόγησα κύριον τον θεόν του κυρίου μου Αβραάμ ος ευόδωσέ με εν οδώ αληθείας λαβείν την θυγατέρα του αδελφού του κυρίου μου τω υιώ αυτού 49ει ουν ποιείτε υμείς έλεος και δικαιοσύνην προς τον κύριόν μου απαγγείλατέ μοι ίνα επιστρέψω εις δεξιά η αριστερά 50αποκριθείς δε Λάβαν και Βαθουήλ είπον παρά κυρίου εξήλθε το πράγμα τούτο ου δυνησόμεθά σοι αντειπείν κακόν η καλόν 51ιδού Ρεβέκκα ενώπιόν σου λαβών απότρεχε και έστω γυνή τω υιώ του κυρίου σου καθά ελάλησε κύριος 52εγένετο δε εν τω ακούσαι τον παίδα του Αβραάμ των ρημάτων αυτών προσεκύνησεν επί την γην τω κυρίω 53και εξενέγκας ο παις σκεύη αργυρά και χρυσά και ιματισμόν έδωκε τη Ρεβέκκα και δώρα έδωκε τω αδελφώ αυτής και τη μητρί αυτής 54και έφαγον και έπιον και αυτός και οι άνδρες οι μετ΄ αυτού όντες και εκοιμήθησαν και αναστάς πρωϊ είπεν εκπέμψατε με ίνα απέλθω προς τον κύρίον μου 55είπον δε οι αδελφοί αυτής και η μήτηρ μεινάτω η παρθένος μεθ΄ ημών ημέρας ωσεί δέκα και μετά τούτο απελεύσεται 56ο δε είπε προς αυτούς μη κατέχετε με και κύριος ευώδωσε την οδόν μου εκπέμψατε με ίνα απέλθω προς τον κύριόν μου 57ειπον δε καλέσωμεν την παίδα και ερωτήσωμεν το στόμα αυτής 58και εκάλεσαν την Ρεβέκκαν και ειπον αυτή πορεύση μετά του ανθρώπου τούτου η δε είπε πορεύσομαι 59και εξέπεμψαν Ρεβέκκαν την αδελφήν αυτών και τα υπάρχοντα αυτής και τον παίδα του Αβραάμ και τους μετ΄ αυτού 60και ευλόγησαν Ρεβέκκαν και είπον αυτή αδελφή ημών ει γίνου εις χιλιάδας μυριάδων και κληρονομησάτω το σπέρμα σου τας πόλεις των υπεναντίων 61αναστάσα δε Ρεβέκκα και αι άβραι αυτής επέβησαν επί τας καμήλους και επορεύθησαν μετά του ανθρώπου και αναλαβών ο παις την Ρεβέκκαν απήλθεν 62Ισαάκ δε διεπορεύετο διά της ερήμου κατά το φρέαρ της οράσεως αυτός δε κατώκει εν τη γη τη προς λίβα 63και εξήλθεν Ισαάκ αδολεσχήσαι εις τω πεδίω προς δείλην και αναβλέψας τοις οφθαλμοίς αυτού είδε καμήλους ερχομένας 64και αναβλέψασα Ρεβέκκα τοις οφθαλμοίς είδε τον Ισαάκ και κατεπήδησεν από της καμήλου 65και είπε τω παιδί τις εστιν ο άνθρωπος εκείνος ο πορευόμενος εν τω πεδίω εις συνάντησιν ημών είπε δε ο παις ούτος ο κύριός μου η δε λαβούσα το θέριστρον περιεβάλετο 66και διηγήσατο ο παις τω Ισαάκ πάντα τα ρήματα α εποίησεν 67εισήλθε δε Ισαάκ εις τον οίκον της μητρός αυτού και έλαβε την Ρεβέκκαν και εγένετο αυτού γυνή και ηγάπησεν αυτήν και παρεκλήθη Ισαάκ περί Σάρρας της μητρός αυτού